ՈՒ պատկերացրեք, որ անձամբ կառուցում եք Նոյյան տապանը, որ դուք Նոյն եք ու պիտի փրկեք՝ ինչ համարում եք հավերժական: Բարեկամ, հարազատ, ծանոթ՝ հասկանալի է, վերցնում եք առանց մտածելու, թեև որոշ դեպքերում արժեր մտածել՝ ում փրկել, ում՝ ոչ:
ԱՄՆ ազգային հետախուզության տնօրեն Դեն Քոուտսը Դոնալդ Թրամփի վարչակազմի հերթական հրաժարական տված անդամն է: Նրան կփոխարինի կոնգրեսմեն Ջոն Ռատկլիֆը: Դեն Քոուտսը պաշտոնավարեց երկուսուկես տարի:
ԲՌԻԿՍ-ի ԱԳ նախարարների խորհրդի նիստում ՌԴ ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովը կոչ արեց Թեհրանին «համբերություն ու դիմացկունություն դրսևորել», հաստատելով, որ Իրանը «բարեխիղճ կատարում է Միջուկային զենքի չտարածման համաձայնագիրը և ՄԱԳԱՏԷ-ի հետ երաշխիքների համաձայնագիրը»:
Սկսենք լավ նորություններից: ԱՄՆ տնտեսության աճի տեմպերը երկրորդ կիսամյակում 2,1% են, որ բարձր է կանխատեսումներից: Տարեկան հաշվարկով ԱՄՆ տնտեսական աճը նվազագույնն է եղել՝ 1,3%, 2016-ի երկրորդ կիսամյակում՝ գլոբալ տնտեսության դանդաղեցման ու նավթի գնանկման պայմաններում: Հետագա տնտեսական աճը ավելի բարձր էր, քան սկզբում կանխատեսվում էր:
Մեծ Բրիտանիանի նոր վարչապետը պահանջում է ԵՄ-ից դուրս գալու նոր բանակցություններ: Ջոնսոնի խոսքով՝ Թերեզա Մեյի համաձայնագիրը անընդունելի է: Համայնքների պալատում իր առաջին ելույթում նա ընդգծեց, որ նախընտրում է բրեկզիտը համաձայնագրով, բայց պատրաստ է և կոշտ բրեկզիտի՝ առանց համաձայնագրի:
Կլիմայի տեսակետից՝ ներկան հասկանալու համար անցյալի ուսումնասիրությունը վճռորոշ նշանակություն ունի: Շնորհիվ աննախադեպ համակարգային վերլուծության՝ միջազգային հետազոտական խումբը պարզել է ջերմային տատանումները մոլորակի մասշտաբով 2000 տարվա կտրվածքով՝ գրում է Սիլվիա Բյուրնուֆը Le Monde-ում:
Սիրիայի վարչակարգը ուզում է նորից տիրել Իդլիբին, առայժմ՝ ապարդյուն: Թուրքիայի աջակցությունը ստացող ապստամբները պնդում են, որ Ասադի կողմից կռվի մեջ են մտնում ռուս հատուկջոկատայինները՝ գրում է Der Spiegel-ը:
«Իմ վարչապետ դառնալու շանսերը նույնքան մեծ են, որքան գլխատված ֆրիսբի լինելու և ռեինկարնացիայից հետո Էլվիս կամ ձիթապտուղ դառնալու»՝ մի քանի տարի առաջ ասել է Բորիս Ջոնսոնը The Independent-ին հարցազրույցում: Խարտյաշ ու խառըխշտիկ մազերով այդ տղամարդը դեռ լրագրող էր ու The Spectator-ի խմբագիրը՝ գրում է Tages-Anzeiger-ը:
Հայաստանի նման երկրների խնդիրն այն է, որ նրանք «ուղղություն են վերցնում» դեպի ԱՄՆ և բոլորովին հաշվի չեն առնում այն, որ Ռուսաստանի ու Իրանի դաշնակիցն է Չինաստանը։ Ե՞րբ դա ակնհայտ դարձավ. ճիշտն ասած, վաղուց, սակայն մայիսի վերջից դա արդեն կասկածից դուրս է։ Համաշխարհային քաղաքականությունն այդ ժամանակ ստացավ այն բանի ապացույցը, որը ես պնդում եմ առնվազն 2014-15 թվականներից։ Այդ իրադարձությունը ցույց է տալիս, որ հարաբերությունները կոշտ կերպով պարզելու ժամանակն անկասելի է։
Իջևանյան դեպքերից հետո կրկին արդիական դարձավ երկրում քաոսային վիճակի հետ կապված հարցը։ Շատ դեպքերում այդ վիճակը համեմատվում է ամենաթողության հետ, քանի որ ակտիվ զանգվածները անտեսում են ցանկացած օրենք։ Երբ պետությունը արձագանքում է նրանց ապօրինի պահանջներին, փակում են ճանապարհները, շրջափակում կարևորագույն օբյեկտներ։
ՈՒկրաինական պատերազմի ելքը սկզբունքային նշանակություն ունի աշխարհի ապագայի համար։
Որ աշխարհի բոլոր գործերը կառավարվում են ուժային սկզբունքներով, կասկածի ենթակա չէ, որում կարելի է համոզվել միջազգային հարաբերությունների ոլորտում ամեն օրվա նորությունները կարդալով ու դրանց ներքին իմաստը հասկանալով։
Եվ եթե ուժային աշխարհում հակամարտ կողմերից մեկը բոլոր միջոցներով ձգտում է ընթացիկ պատերազմական գործողությունների դադարեցման, ապա դա նշանակում է, որ դրանք շարունակելը նա համարում է համարժեք իր պարտությանը...